Muzeum Historii Katowic
Historia muzeum
Początki Muzeum Historii Katowic są związane z Sekcją Muzealną przy „Katowickim Towarzystwie Społeczno-Kulturalnym”. Idea gromadzenia pamiątek narodziła się na początku lat 70. XX wieku, na długo przed reaktywacją Muzeum Śląskiego i miała charakter społeczny. Większość eksponatów pochodziła od mieszkańców miasta, a w gromadzeniu zbiorów uczestniczyli harcerze.
21 sierpnia 1976 otwarto Społeczne Muzeum Historii Katowic. Mieściło się ono w jednym z apartamentów na I piętrze kamienicy przy ul. ks. Józefa Szafranka 9. W lokalu usytuowano wystawę „Droga Katowic do Polski Ludowej”, salę wystaw zmiennych oraz biuro muzeum. W 1978 p.o. kierownika Społecznego Muzeum Historii Katowic pełnił historyk sztuki Maciej Wojciechowski. W 1979 zatrudniono historyka sztuki Marię Krysiak, a w 1980 historyka Antoniego Steuera.
W 1979 roku, na mocy testamentu Eugenii Wyszomirskiej-Kuźnickiej przekazano muzeum jej portrety malowane przez Witkacego. Wydarzenie to poskutkowało decyzją urzędniczą, na podstawie której, w styczniu 1981 roku, powstało Muzeum Historii Katowic jako oddział Muzeum Górnośląskiego. Katowickie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne uroczyście przekazało w dniu 27 stycznia 1981 swój majątek i zbiory na rzecz MHK. W wyniku konkursu na stanowisko kierownika MHK została powołana mgr Jadwiga Murzyn (Lipońska-Sajdak), dotychczasowy inspektor ds. czytelnictwa dzieci i młodzieży w Wojewódzkiej i Miejskiej Bibliotece Publicznej w Katowicach. W 1983 placówka stała się samodzielną instytucją pod nazwą Muzeum Historii Katowic (zarządzeniem nr 3/83 prezydenta miasta Katowice z 26 stycznia 1983).